අවුරුදු පහකට පස්සෙ එන ජනමතවිචාරණයක්

– අජිත් පැරකුම් ජයසිංහ

වෘත්තීය සමිති, වාම කල්ලි, සිවිල් සමාජය, සිංහල-බෞද්ධ විරෝධී ආගමික ප්‍රභූන් (ඇතැම් හාමුදුරුවරුන් ද ඇතුළුව), ජුලී චංලා අතර බලවත්ව සිටින ඊලාම්වාදීන් වෙනුවෙන් රට ආර්ථික වශයෙන් බිඳවැට්ටීම ජවිපෙ කාර්යභාරයයි. සුඩානයේ වැනි තත්වයක් නිර්මාණය කිරීමෙන් එය සිදුකළ හැකිය. රටේ දේශපාලනය යොමු වී තිබෙන්නේ එතැනටය. මෙහි එක් අදියරක් ඇමරිකාවෙන් අපනයනය කරන ලද නායකයන් විසින් කරන ලදි.

ඊලාම්වාදයට සමාජය වෙනුවෙන් ප්‍රගතිශීලී කාර්යභාරයක් ඉටු කළ නොහැකිය. එහි යම් සාධනීය විභවයක් තිබිණි නම්, එය ප්‍රභාකරන්ගෙන් අවසන් විය.

අවුරුදු පහක් එහාට හිතන්න.

ජනමත විචාරණයෙන් බෙදී ගිය රටවල් කිහිපයක් මෙන්න:

චෙකොස්ලෝවැකියාව: 1993 දී, චෙකොස්ලොවැකියාව චෙක් ජනරජය සහ ස්ලෝවැකියාව ලෙස වෙන් වෙන් රටවල් දෙකකට බෙදිය යුතුද යන්න තීරණය කිරීම සඳහා ජනමත විචාරණයක් පැවැත්විණි. ජනමත විචාරණය 59% ක ඡන්දයකින් සම්මත වූ අතර, 1993 ජනවාරි 1 වන දින දෙරට ස්වාධීන විය.

සෝමාලිලන්තය: 1991 දී සෝමාලිලන්තය සෝමාලියාවෙන් නිදහස ලබා ගැනීම සඳහා ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීය. ජනමත විචාරණය 97%ක ඡන්ද ප්‍රතිශතයකින් සම්මත වූ නමුත් සෝමාලිලන්තය තවමත් ජාත්‍යන්තර ප්‍රජාව විසින් ස්වාධීන රටක් ලෙස පිළිගෙන නොමැත.

දකුණු සුඩානය: 2011 දී දකුණු සුඩානය සුඩානයෙන් නිදහස් වීම සඳහා ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීය. ජනමත විචාරණය 99% ක ඡන්දයකින් සම්මත වූ අතර දකුණු සුඩානය 2011 ජූලි 9 වන දින ස්වාධීන රටක් බවට පත්විය.

එරිත්‍රියාව: 1993 දී එරිත්‍රියාව ඉතියෝපියාවෙන් ස්වාධීන වීම සඳහා ජනමත විචාරණයක් පැවැත්වීය. ජනමත විචාරණය 99.8% ක ඡන්දයකින් සම්මත වූ අතර එරිත්‍රියාව 1993 මැයි 24 දින ස්වාධීන රටක් බවට පත් විය.

මේ ජනමත විචාරණයෙන් රටවල් දෙකඩ වූ උදාහරණ කිහිපයක් පමණි. ජනමත විචාරණ ස්වයං නිර්ණය සඳහා ප්‍රබල මෙවලමක් විය හැකි නමුත් ඒවා භේදකාරීත්වයට හා ගැටුම්වලට තුඩු දිය හැකිය.