රටේ කෘෂිකර්මාන්තයේ විපර්යාසයක් සිදුවෙන්නට නම්, මුලින්ම ඉඩම් වෙළඳපොළ නිදහස් විය යුතුයි. දැන් රජය ඒක කරමින් ඉන්නවා. ඒකට බාධා නොකර ඉදිරියට යාමට ඉඩ දිය යුතුයි. ඉන් පසුව සිදු වන වෙනස්කම්වලට නියාමනය ඔස්සේ මැදිහත් වන ආකාරය ගැනයි අප දැන් සාකච්ඡා කළ යුතුව තිබෙන්නේ.
නලින් ද සිල්වා මිය ගියත්, නලින් ද සිල්වාගේ දේශපාලනය සඳහා වන පදනම අහෝසි වී නැත. එය අහෝසි කිරීම සඳහා බලවේග පෙළගැසීම ද පහසු නැත.
කැබිනට් අනුමැතිය ලැබුණු නව අපරාධ ආදායම් පනත් (POCA) කෙටුම්පත මගින් අපරාධවලින් ලැබෙන මුදල් අධිකරණ භාරයට ගැනීමට සහ රාජසන්තක කිරීමට ඉඩ
මේ දේශපාලනය අප තේරුම් ගත යුතුයි. අලුතෙන්ම මේ හිඟන තුවාලෙ සැරව ගඳ ආඝ්‍රාණය කරලා ආකර්ශනය වූ පිරිස තමයි ජවිපෙ. ඔවුන් හැම දේම කරන්නෙ ගෝඨාභය අනුකරණය කරමින් බව පෙනෙනවා. ගෝඨාභයට වූ දේ ඔවුන්ට නොවෙන්නට හේතු මොනවාද කියන එක හෝ ඔවුන් ගැඹුරින් සිතිය යුතුයි.
අද ‘රාජ්‍ය නොවන සංවිධාන’ පොරකගේ අවසන් කටයුතු, රාජ්‍ය ගෞරව සහිතව සිදුවෙද්දී, තීන්දු ගන්න,තමන්ගේ ඉරණම තමන්ගේ අතට ගන්න හයිය තියෙන පොරවල් බවට අපි කවුරුත් පත් වෙන්නේ කොහොමද කියන අභියෝගාත්මක ප්‍රශ්නයත් කතාබහට ගමු.
බලලෝභී ජවිපෙ අලුත් වටයකින් පාස්කු ප්‍රහාරය සමග එල්ලී ඇත. ගෝඨාභය රාජපක්ෂ කළේ ද මෙයමය. එය අවසන් වූයේ බලය ගැනීම සඳහා ගෝඨාභයම පාස්කු ප්‍රහාරය සැලසුම් කළේ යයි චෝදනාවක් නගමිනි.
මුළු ලංකාවම මේ තත්වයට වගකිව යුතුයි. නායකයන් වැඩිපුර වගකිව යුතුයි. හැබැයි, ඒ නායකයන් පත් කරගත්තෙ, ඡන්ද පෙන්නලා උන් ලවා තමන්ට ඕනැ වැඩ කරවා ගත්තෙ, පොඩ්ඩ එහා මෙහා වෙනකොට ගෙදර යැව්වෙ, කොවිඩි වෙලාවෙ ආණ්ඩුව රට වහන්නෙ නැතිනම් අපි වහනවා කියලා තර්ජන කරපු ඔය ඊනියා ජනතාවම තමයි.
මා මාලිමාවට කැමති එක හේතුවක් මේ ගැටලුව විසඳන්නට පැහැදිලි යෝජනාවක් ඔවුන් ඉදිරිපත් කර තිබෙන එකයි. පාර්ලිමේන්තු මන්ත්‍රීවරුන්ට පොදු වාහන සංචිතයක් නිර්මාණය කරන බව ජාතික ජන බලවේගයේ ‘අර්බුදය ජයගැනීමට කඩිනම් ප්‍රවේශයක්’ ප්‍රතිපත්ති ප්‍රකාශනයේම සඳහන් වෙනවා.
දේශපාලන පක්ෂ ක්‍රමය සකස් විය යුත්තේ රට ආර්ථික වශයෙන් ගොඩනැගීමට මිස පක්ෂයට අවශ්‍ය ලෙස රටේ ආර්ථිකය සකස් කිරීමට නොවන බව ජනාධිපති රනිල් වික්‍රමසිංහ මහතා අනුරාධපුරයේ පැවති නීතීඥ හමුවකදී පසුගියදා ප්‍රකාශ කළේය. එය රනිල් වික්‍රමසිංහගේ දේශපාලන දිශානතිය ප්‍රකාශ කරන වැදගත් ප්‍රකාශයකි.
ඥානසාර හිමි සිරගත කරනු ලැබුවේ දණ්ඩ නිති සංග්‍රහයේ 295 වන වගන්තිය යටතේ යයි බීබීසී ඇතුළු ජනමාධ්‍ය වාර්තා කර තිබේ. එහෙත්, ඔහු වරදකරු වී ඇත්තේ දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 291 (අ) වගන්තිය යටතේය. එය ඉන්දීය දණ්ඩ නීති සංග්‍රහයේ 295 වගන්තියට සමාන වේ.